Isa sa mga gusto kong puntahang bansa ay ang Italy. Tingin ko kasi, pagtapak ko doon, mawawala ang mga problema't stress ko sa buhay at mapapalitan ng feeling ng pagiging in love. Kapag pumunta ako sa Italy, iinom ako ng kape sa mga cafe doon, mamimili ng wine at spices sa palengke, tapos manghahabol at magpapakain ng mga pigeon dun sa parke. Yehey.
Pero 'di ba, sabi nga, bago ka mamasyal sa ibang bansa eh puntahan mo muna 'yung mga lugar sa sarili mong bansa. Iyan na nga 'yung nakakalungkot diyan eh. Kung bibigyan ng pagkakataong makapasyal nang libre, sigurado akong marami sa mga Pilipino ang mas gustong mamasyal sa Amerika, Hong Kong, Italy, France, o Hawaii kaysa sa Ilocos, Cebu, Davao, Bataan, o Iloilo. Siguro dahil sawa na ang iba sa Pilipinas. Sawa na sa init na panahon, sa polusyon, sa korupsyon, sa mga may topak na pulitiko, at sa mga blind item ni 'Nay Cristy.
Sa kabila ng mga patung-patong na problema sa bansa, buo pa rin ang paniniwala kong magandang bansa ang Pilipinas. Perpekto ang klima--hindi masyadong malamig, hindi rin masyadong mainit. Tropical, 'ika nga. Marami ring puno, mas marami nang 'di hamak sa ibang mayayamang bansa. Mababait at marespeto din ang mga tao (o sige, karamihan sa mga tao haha). Alam kong gasgas na ang mga dahilang ito. Pambatang mga rason. Pero anong magagawa ko, totoo naman ang mga ito.
Isa sa mga gusto kong puntahang bansa ay ang Pilipinas. Tingin ko kasi, pagtapak ko doon, mawawala ang mga problema't stress ko sa buhay at mapapalitan ng feeling ng pagiging in love.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento