Cast of characters

Paulit-ulit na lang. Kanina, nakanood ako ng news sa isang channel. Ayun, nagrereklamo na naman ang mga magulang dahil sa late na pag-anunsyo ng DepEd tungkol sa suspension of classes. Hindi na ako nagulat. Palagi namang ganyan kapag may bagyo eh. Uulan nang pagkalakas-lakas. Magiging masaya ang mga estudyante. Tatamarin nang makinig sa guro at hihintayin na lang ang anunsyo ng DepEd. Mangyayari 'yan hanggang tanghali, dahil mga alas dose pa masususpend ang klase. Tapos sabay-sabay nang susugod ang mga magulang, school service, yaya, at family driver sa mga eskwelahan upang sunduin na ang kanilang mga sundo. Siyempre nandiyan din ang media upang interbyuhin ang mga estudyante't fetchers (fetchers talaga eh). At ayan na, magbubuhos na ng hinanakit at sama ng loob ang mga ito, kesyo ang tagal i-announce ang suspension of classes, ang bagal ng DepEd, ang lakas-lakas na ng ulan pero wala pa ring announcement, blah blah blah.

Kung ako ang estudyante na nasa grade school o high school, maiinis ako. Eh tanghali ba naman i-announce ang suspension of classes! Eh 'di sana nakanood pa ako ng Eat Bulaga o kaya nakabawi sa tulog!

Kung ako ang magulang ng isang estudyanteng nasa grade school o high school, mabubuwisit ako! Eh ang tagal ba naman sabihin ang suspension of classes eh ang lakas-lakas na ng ulan o! Ayan o, bumabaha na o! Nagliliparan na 'yung mga bubong o! At susunduin ko pa 'yung mga anak ko sa eskwelahan o! Hassle, man.

Kung ako ay isang college student, MAAASAR AKO! Eh may bagyo na nga pero hindi kami kasali sa suspension of classes. Unfair! Sabi nga ng iba, ano kami, waterproof? Eh 'di kami na. Kami na ang waterproof! Argh.

Kung ako ang DepEd, maiimbyerna ako. Eh bwisit reklamo kayo nang reklamo, eh kung kayo kaya ang mag-aral at kumilatis sa kasalukuyang weather (takte ang konyo) at magdesisyon kung isu-suspend ang klase o hindi? Mahirap 'yan, I'm telling you. Mahirap mag-deal with (ano ba tagalog nito?) sa isang bagay na unpredictable, alam nyo 'yan! Ayheychu!

Hay. Ipagdasal na lang natin na, sa tuwing may bagyo, maging ligtas tayong lahat.

Comfort Zone

Hindi ako pumasok kanina sa school. Hindi dahil sa sumama ako sa Mendiola, kundi dahil tinamad lang akong pumasok.

Alam ko, alam ko. Napakababaw na dahilan 'yun. At marahil nakakainsulto sa ibang mga estudyanteng walang panghihinayang lumiban ng klase para lamang ipaglaban ang budget ng state universities. Inaamin ko naman eh, wala akong hilig magsasama sa mga rally. Inaamin ko, hinding-hindi ako magwo-walk-out sa mga klase ko dahil ayaw kong maka-miss ng lesson sa mga asignatura ko. Inaamin ko, kapag may mga estudyanteng pumapasok sa klasrum namin upang manghikayat na ipaglaban ang ganito, ganyan, hindi ako nakikinig dahil iniisip ko kung paano ko gagawin 'yung lab exercise namin sa major. O kaya kung ano ang kakainin ko kapag free time ko na. Inaamin ko, hindi ko iniintindi 'yung mga isyu na pinaglalaban ng mga kapwa ko mag-aaral dahil mas concerned ako sa progreso ng career ni Coco Martin. O kaya ng mga nangyayari sa mga paborito kong Kpop groups.

Oo na, isa na akong walang pakialam na iskolar ng bayan. Pero may aaminin pa ako: mabigat sa loob ko ang hindi man lang maging isang matapang na iskolar ng bayan. Pero sa kabila nito, hindi ko talaga kaya ang pumunta sa kalye at doon lumaban, sumigaw, o mag-planking. Duwag ako. Takot. Doon sa pamosong cheer na "Matatapang! Matatalino!", kalahati lang niyan ang mayroon ako. At alam mo na siguro kung alin diyan ang meron at wala ako.

Pasensya na, Pilipinas...

Toner at Langis

Ang bad trip lang. May oil na ingredient 'yung nabili kong facial toner! Talk about argh.

As if naman may pakialam ka, 'di ba? Wala lang, gusto ko lang i-post 'yung tungkol sa toner ko. Blog ko naman 'to kaya 'wag ka nang umangal. Nang-away eh. Haha. Sorry naman.

Anyway, balik sa kwento ko, ayun nga, may "hydrogenated castor oil" 'yung bagong bili kong toner. Nagsasawa na kasi ako sa dati kong toner kaya naisipan kong sumubok ng ibang brand. At ayun nga, noong binasa ko 'yung ingredient list, may kasama palang castor oil 'yung nabili ko! EH BAWAL NA BAWAL AKONG MAGLALALAGAY NG OIL SA MUKHA! Nakakainis. Nasayang 'yung pera ko. Mahal pa naman 'yung toner na 'yun. Hay.

Ok, so may natutunan ka ba sa kwento ko ngayon? Bukod sa nasayang ang isa o dalawang minuto mo sa pagbasa ng kwento ko tungkol sa toner na may oil, ano pa ang napala mo sa blog post na ito? Hahaha. Wala ka bang maisip? Sige na nga, ako na rin ang magpo-provide ng mga dapat mong natutunan sa post na ito.


<basahin nang malakas> Mga dapat kong na-realize sa pagbasa ng blog post na ito:

1. Bago bumili ng isang produkto, basahin muna ang ingredient list nito. Lalung-lalo na kung ikaw ay may allergy o kaya naman ay may sensitive na balat, dapat ay inaalam muna kung anu-ano ang mga sangkap ng isang produkto upang hindi magsisi sa huli.

2. Kung eengut-engot ka at nakabili ka ng produkto (pagkain man o beauty product) na may sangkap na allergen pala (hindi mo alam kung ano ang allergen? I-google mo na!), huwag manghinayang na itapon ito. O teka, teka, bayolente agad ang reaksyon mo eh. Kung ayaw mong itapon, eh 'di ipamigay mo! O kung beauty product 'yan, gamitin mo na lang sa paa mo. 'Wag nang piliting gamitin 'yung produkto sa mukha mo kung ayaw mong mag-iiiyak habang nagpapakonsulta kay dok.

3. Maging loyal. Hindi lang ito nag-aapply sa mga relasyon, kundi pati na sa mga produktong ginagamit mo. Lalo na sa mga produktong hiyang na hiyang ka. Well, ganyan talaga kapag may allergy at/o sensitive ang balat, hindi pwedeng kung anu-anong produkto ang gamitin.

4. Ang blog post na ito ay tungkol pala sa pagkakaroon ng allergy at/o sensitive na balat. Sorry naman sa mga nagbabasa na walang allergy.


 'Yan lang p0Hwz. Sige, balik ka na uli sa pagsasaing mo. Haha.