May trabaho na ako! Yehey! Thank You, Jesus! :)
Ang dami kong pinagdaanan bago ako nagkaroon ng trabaho. Noong bum pa ako, palagi akong nakatitig sa aking cellphone, inaasam ang tawag mula sa mga kumpanya. Buong araw rin akong nakatambay sa jobstreet.com at nag-aabang ng mga latest job posts. At syempre, hindi mawawala diyan ang pag-attend ko sa mga job interviews. Oo, job interviews: ang pinakanakakapagod, pinaka-nakaka-drain, at pinaka-challenging na activity na ginagawa ng isang unemployed na gustong maging employed!
Noong college student pa lang ako, palagi kong iniisip: pwede bang magkatrabaho nang hindi sumasalang sa interview? Eh kasi naman, mahiyain talaga ako pagdating sa ganyan! Hay nako. Speaking confidently IN ENGLISH is not my forte. Kaya nga, sa mga nauna kong interviews Job Hunting Tales Part 1, palagi akong pumapalpak. Argh.
Naalala ko tuloy 'yung napuntahan kong interview dati. Eh di usap-usap kami ng HR. Tapos habang nag-uusap kami, napansin ko, nagdo-drawing siya sa application form ko ng downward arrows in red ink habang nagsasalita ako. Downward arrows. In red ink. Tapos dinidiinan pa niya 'yung pagka-drawing niya. @#$%! Ano 'yun?! Ano problema niya? Binubully ba siya noong bata pa siya? Panira ng araw. Kakainis yung HR na yun! Booo!
May pinuntahan din akong interview dati sa may Ortigas. Habang nagsasalita ako, bigla ba namang humikab 'yung HR! Medyo nawala ako sa pagsasalita pero naagapan ko naman. Takte 'yun. Kung maka-distract eh. Hay. Hahaha.
Ganyan ba talaga mga HR? Anong mundo meron sila? Para silang mga hari at reyna na kailangang pasayahin. Hmm, parang gusto ko na ring mag-HR ah. Pero not now. Or maybe, never. Masaya na ako sa field na napasok ko ngayon! :D
Good luck and God bless sa mga naghahanap ng trabaho ngayon! Just trust in the great, great power of the Lord! :)
